„მებრძოლ უღმერთოთა კავშირის“ მოღვაწეობის ერთი ნაკლებად შესწავლილი საკითხი (ბრძოლა შობის დღესასწაულის წინააღმდეგ)

ანოტაცია

თანამედროვე ეტაპზე, საბჭოთა პოლიტიკის კომპლექსურ შესწავლას განსაკუთრებული მნიშვნელობა ექცევა, როგორც ქართულ, ასევე რუსულ და დასავლურ ისტორიოგრაფიში, სადაც გამორჩეულ ადგილს იკავებს საბჭოთა რელიგიური პოლიტიკის მიმართულება, რადგან სრულიად აშკარა ხდება, რომ მისი სათანადო გაანალიზების გარეშე პრაქტიკულად შეუძლებელია გააზრებულ იქნას საბჭოთა იდეოლოგიის, საშინაო თუ საგარეო პოლიტიკის ცალკეული მნიშვნელოვანი და ფუნდამამენტური საკითხები.საბჭოთა რელიგიური პოლიტიკის შესწავლის დროს ბუნებრივია განსაკუთრებული ყურადღება ექცევა „მებრძოლ უღმერთოთა კავშირს“ ორგანიზაციას, რომელთანაც დაკავშირებული საბჭოთა ხელისუფლების მიერ გატარებული არაერთი ღონისძიება. მიუხედავად იმისა, რომ „მებრძოლ უღმერთოთა კავშირი“-ს დაარსება, მისი მუშაობის სპეციფიკა, ძირითადი მიმართულებები და ცალკეული მნიშვნელოვანი მახასიათებლები ქართულ, რუსულ და დასავლურ ისტორიოგრაფიაში საკმაოდ კარგად არის შესწავლილი, იკვეთება გარკვეული საკითხები, რომელთა შესწავლასაც ნაკლები ყურადღება აქვს დათმობილი, არადა მათ გაანალიზებას განსაკუთრებული ყურადღება უნდა მიექცეს.წინამდებარე ნაშრომში განზრახული გვაქვს შევისწავლოთ „მებრძოლ უღმერთოთა კავშირის“ ერთი კონკრეტული მიმართულება ბრძოლა ქრისტიანული დღესასწაულების, კერძოდ ქრისტესშობის დღესასწაულის წინააღმდეგ. შევეცდებით გავაანალიზოთ თუ რა იყო საბჭოთა ხელისუფლების მიზანდასახულობა ამ მიმართულებით, როგორ ცდილობდნენ ისინი მათთვის სასურველ შედეგზე გასვლას.საკვლევი პრობლემის აქტუალობას განაპირობებს რამდენიმე ფაქტი, კერძოდ პირველ რიგში, როგორც ზემოთაც უკვე აღვნიშნეთ ეს საკითხი მეცნიერულად ნაკლებად შესწავლილთა კატეგორიას განეკუთვნება, გარდა ამისა საბჭოთა წარსულის სათანადო შესწავლა აუცილებელი თანამედროვე ეტაპზე, რადგან სრულიად აშკარად იკვეთება, რომ ამ პერიოდში ჩამოყალიბებული დამოკიდებულებები თუ სტერეოტიპები ჯერ კიდევ მძაფრად არის ქართული საზოგადოების მსოფლმხედველობაში ფესვგადგმული, სწორედ ამიტომ საბჭოთა იდეოლოგიური პოლიტიკის შესწავლას განსაკუთღებული ადგილი უნდა დაეთმოს, სადაც კომუნისტური ხელისუფლების დამოკიდებულებას რელიგიისა და ეკლესიისადმი განსაკუთრებული ადგილი უნდა დაეთმოს. ნაშრომში შესწავლილი გვაქვს საბჭოთა ხელისუფლების მიერ გადადგმული კონკრეტული პრაქტიკული თუ იდეოლოგიური პოლიტიკა ქრისტიანული დღესასწაულებისადმი, რა გამოხატულება ჰქონდა მას, რა ღონისძიებები ტარდებოდა ამ მიმართულებით. საგანგებო ყურადღება გამახვილდება ისეთ მნიშვნელოვან საკითხზე, როგორიც არის ცენტრალური ხელისუფლებიდან მომდინარე დირექტივა თუ როგორ სრულდებოდა რუსეთში და გამოხატვის რა თავისებურებები გააჩნდა ქართულ რეალობაში.